Als lezer heb jij het laatste woord. Wanneer je Ik beken hebt uitgelezen, ben je geconfronteerd met verschrikkelijke gebeurtenissen, maar ook met ontroerende en bijzondere momenten in het leven van Ferry Holtkamp. Veel Indische mensen of militairen die enkele jaren in Nederlands-Indië hebben doorgebracht, dragen de beelden die Ferry heeft gezien zelf op hun netvlies.
Jij hebt alles gezien en meegemaakt door de ogen van de steeds ouder wordende Ferry. Wat doet het met jou? Wat vind je ervan dat mensen elkaar nog steeds onmenselijke dingen aandoen? Wat vind je ervan dat de Nederlandse regering in de afgelopen jaren stelselmatig onrecht heeft gedaan aan de Indische gemeenschap in vergelijking met hun behandeling van Nederlandse oorlogsgetroffenen en Joden? Denk je dat we iets kunnen leren uit het verhaal van Ferry. Spreekt het je aan dat zijn geschiedenis nu een lege bladzijde in de zeer gebrekkige geschiedschrijving over de Tweede Wereldoorlog en de Bersiap in Nederlands-Indië vult?
Dit zijn zo wat vragen die bij mij opkomen. Je hebt vast nog wel betere…
In het veld Leave your comment kun je je commentaar of je recensie achterlaten. Let op: als je de eerste bent die commentaar levert, moet je onder de tekst op de tekst No comments klikken. Dan pas opent het veld Leave your comment. Zodra de eerste reacties binnenkomen, staan onder mijn bericht zowel de commentaren die zijn geleverd als daaronder het lege veld waarin jij je verhaal kwijt kunt.
Mede namens Ferry’s nabestaanden en al diegenen die een dergelijk lot ondergingen en het niet konden navertellen, dank ik je hierbij voor je reactie.
Beste Elise,
“Ik beken” is een boek dat je leest en een half jaar later weer oppakt en het nogmaals gaat lezen. Het is te ingrijpend om het allemaal in één keer te bevatten.
Maar ook een boek dat je steeds van de boekenplank haalt en even weer inkijkt en dan hardop zegt: “Wat verschrikkelijk voor die arme jongen”
Hij is ook een hele sterke jongen geworden ondanks alles. Bravo!
Het is heel knap en gevoelig geschreven er zit veel diepte in. Duizend maal dank voor dit steengoede boek dat duidelijk met veel liefde en begrip geschreven is.
Ik heb je boek meegenomen op vakantie en heb het in de eerste drie dagen uitgelezen. Wat een boek en wat was ik onder de indruk van het verhaal. Mijn Opa heeft gewerkt aan de Birma spoorlijn en is aan de gevolgen daarvan overleden, en over de periode die jij beschreef mocht nooit gesproken worden thuis.
Ik weet dat er heel verschrikkelijke dingen zijn gebeurd die mijn vader (toen 14 jaar) en zijn broers en zussen hebben meegemaakt. Voor mij maakt het vele zaken duidelijk en ik begrijp nu pas wat voor impact dit op hen allen gehad moet hebben.
Ik dank je uit de grond van mijn hart voor dit boek, ik ben trots op je !!
Wellicht tot ziens ergens,
Inmiddels een recensie verschenen van het boek “Ik beken”. Meer dan lovende woorden over het verhaal. Lees de recensie op de website.
Lieve Elise, ik schaam me diep maar ben (natuurlijk) vergeten een reactie tegeven op jou boek. Hierbij, mooi, indrukwekkend en ontroerend. Kortom een boek dat door veel mensen gelezen ‘moet’worden. Heel veel klasse.
Cees Beukers
Dag Elise,
Ik kreeg je indrukwekkende boek van Jerome kado, tot mijn verrassing door je gesigneerd, waarvoor mijn dank en erkentelijkheid.
Volgens hem was dit boek een “must” en hij had heel erg gelijk; ook ik had aan een weekend genoeg om Ik Beken ademloos uit te lezen en onder de indruk te zijn.
In je opdracht voorin schreef je: “met respect”.
Dat heb ik ook, voor jou; grote klasse !