Als lezer heb jij het laatste woord. Wanneer je Ik beken hebt uitgelezen, ben je geconfronteerd met verschrikkelijke gebeurtenissen, maar ook met ontroerende en bijzondere momenten in het leven van Ferry Holtkamp. Veel Indische mensen of militairen die enkele jaren in Nederlands-Indië hebben doorgebracht, dragen de beelden die Ferry heeft gezien zelf op hun netvlies.
Jij hebt alles gezien en meegemaakt door de ogen van de steeds ouder wordende Ferry. Wat doet het met jou? Wat vind je ervan dat mensen elkaar nog steeds onmenselijke dingen aandoen? Wat vind je ervan dat de Nederlandse regering in de afgelopen jaren stelselmatig onrecht heeft gedaan aan de Indische gemeenschap in vergelijking met hun behandeling van Nederlandse oorlogsgetroffenen en Joden? Denk je dat we iets kunnen leren uit het verhaal van Ferry. Spreekt het je aan dat zijn geschiedenis nu een lege bladzijde in de zeer gebrekkige geschiedschrijving over de Tweede Wereldoorlog en de Bersiap in Nederlands-Indië vult?
Dit zijn zo wat vragen die bij mij opkomen. Je hebt vast nog wel betere…
In het veld Leave your comment kun je je commentaar of je recensie achterlaten. Let op: als je de eerste bent die commentaar levert, moet je onder de tekst op de tekst No comments klikken. Dan pas opent het veld Leave your comment. Zodra de eerste reacties binnenkomen, staan onder mijn bericht zowel de commentaren die zijn geleverd als daaronder het lege veld waarin jij je verhaal kwijt kunt.
Mede namens Ferry’s nabestaanden en al diegenen die een dergelijk lot ondergingen en het niet konden navertellen, dank ik je hierbij voor je reactie.
Lieve Elise,
Wat een geweldig boek heb je geschreven over Ferry. Mijn man en ik hadden het voorrecht hem al vele jaren te kennen. Toen ik het boek las, zag ik hem weer zó voor me in zijn grote rieten stoel, terwijl hij bij een zachte muziek zat te vertellen over zijn geliefde Indië. Maar ook over de niet te begrijpen en niet te beschrijven martelingen en vernederingen die hij geleden heeft in de Japanse kampen en tijdens de Bersiap. Ferry was een grandioos verteller en zijn geheugen was fabelachtig. Jij bent erin geslaagd zijn levensverhaal glashelder weer te geven.
Wat een geluk, dat er mensen zijn als Ferry en Rie, die zonder ophouden de achterstelling van en het gebrek aan begrip voor het leed van de Indische Nederlanders tijdens de Japanse bezetting en de Bersiap aan de kaak stellen.
Dit boek moet je gewoon gelezen hebben!
Joke Padberg
Haarlem, 25 juli 2009
Lieve Elise, wat een geweldig boek is het geworden. Heel boeiend en de manier waarop je het geschreven hebt, dwingt je tot verder lezen.
Wat heeft Ferry zijn leven lang, een geweldige last op zijn schouders gehad, bijna niet te dragen en wat heb je dat goed verwoord.
Wat verschrikkelijk dat de ene mens de andere zoveel leed kon berokkenen.
Je boek is boeiend van de eerste tot en met de laatste pagina.
Veel sterkte, ook met alle andere boeken, die je ongetwijfeld nog zult schrijven.
ik wil ze allemaal lezen.
liefs Dora
Hoi Lidy, ik ga kijken wat ik voor je kan doen. Het artikel zou bij Bep Groen moeten zijn, maar Beppie is heel oud en of met de verhuizing naar een kleiner onderkomen alles bewaard is gebleven, weet ik niet. We gaan het proberen. Hartelijke groet, Elise
Beste Elise,
Zelf een kampkind uit het Tjidengkamp zijnde, was ik blij hierover te kunnen lezen in jouw boek “De hel van Tjideng” Er stond een artikel in afgedrukt van onze ( ik zat zelf ook op die boot) aankomst in Nederland. Het artikel was niet helemaal kompleet afgedrukt en nu vroeg ik me af of je voor mij een komplete afdruk hebt. Voor mijn nageslacht ben ik een stukje geschiedenis aan het schrijven, zodat zij er nog iets van meekrijgen.
Als dit zou lukken, zou ik je daarvoor heel dankbaar zijn.
Met vriendelijke groeten,
Geen commentaar op je boek. Ik wil echter heel graag “De Hel van Tjideng” bij je bestellen. Heb het al eerder gedaan, maar heb niet mijn adres door gegeven. Vast bedankt voor je reactie