Gisteren 27 april jl. boekpresentatie in Den Haag
Ik beken van Elise Lengkeek
Journaliste Elise Lengkeek schreef eerder De hel van Tjideng. Naar aanleiding van dat boek, dat het verhaal vertelt van een overlevende van het jappenkamp Tjideng, nam Ferry Holtkamp zelf contact met haar op. Een verbijsterende levensgeschiedenis waarin extremisme en wreedheid strijden met de kracht van de menselijke geest en de liefde. Ik beken beschrijft op authentieke wijze een periode in de geschiedenis van Nederlands-Indië die sterk onderbelicht is gebleven.
Gezien door de ogen van de jonge Ferry krijgt de lezer een beeld van het regime in de Japanse gevangenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog en de gebeurtenissen in de Bersiapperiode. Zaken waarover gezwegen werd en wordt door nagenoeg allen die daarvan getuige waren.
Nog erger wordt het beeld dat van Nederland Hun Indie niet wilde loslaten dat ruim 100.000 Nederlandse Militairen in de periode na de capitulatie van Japan stuurde en in een verbeten oorlog raakt met de Indonesische bevolking . Ook hier waren de Economische belangen die bij de Nederlandse regering voorstonden belangrijker getuige van het feit dat de militairen naar plaatsen werden gestuurd waar de fabrieken en ondernemingen veelal stonden; niet naar de plaatsen waar Ferry was gevangen bijvoorbeeld.
Red. ICM: Inmiddels is door ICM het boek met ongeveer 400 tellende pagina’s uitgelezen; Ruim tien jaren is aan dit boek gewerkt. Er is goed over nagedacht over de structuur; de interventie om alsnog met terugwerkende kracht via interviews door journaliste Elise G. Lengkeek Met wijlen Ferry, in wisselwerking met de waar gebeurde feiten waarvan de bronnen en documentatie beschikbaar werden gesteld door het Indisch Platform; om alsnog een reconstructie te maken van de Tweede Wereldoorlog met Japan (belevenissen van martelingen in de gevangenissen), hierna de verschrikkelijke bersiapperiode waar het Javaanse volk op uit was op het uitroeien van Indische Nederlanders (de onderdrukkers) waar alles tot op details is beschreven over de periode 1940 tot 1950, een aaneenschakeling van geweld, wreedheden en strijd . Niets wordt de lezer bespaard.
Het boek “Ik beken” brengt ons van de samenleving voor de oorlog met Japan naar het heden waar uiteindelijk “dit Verhaal” eindig in de media via persberichten waarbij o.a. op ICM Online. Ook dit is al uniek voor een boek alleen al! Een boek dat net als bij een film een regisseur kent met co-assistenten; met in de hoofdrol de jonge Ferry Holtkamp, en het decor met de feiten die werden aangeleverd door de organisatie van het IP.
Kortom: Een reconstructie zou Peter R. de Vries zeggen ” waar de Nederlandse regering ruim zestig jaren doet of deze reconstructie nimmer heeft plaatsgevonden”.
Kortom: “Ik beken” is een aanrader voor juist iedere Nederlander om te lezen wat hun regering de Indische gemeenschap heeft aangedaan, door deze reconstructie zestig jaren bewust te verzwijgen: dat net als bij de kwestie Irak, ook hier een NIOD-onderzoek naar is verricht waar hopelijk de regering nu wel een luisterend oor voor heeft.
De Indische Gemeenschap is zeer ingenomen met het feit dat juist een Nederlandse journaliste zich zo heeft ingezet en sterk gemaakt met dit boek “Ik beken”, dat ik het liefst de reconstructie noem als het mag!
yourwelcome!
het boek : ik beken vind ik een intressant verhaal!
woon je zelf nog in ermelo ?
xx groetjes michiel voornhout
Dank je wel voor het compliment, Michiel. Wat spreekt jou het meeste aan?
Groet van Elise G. Lengkeek
altijd intressant jou site 🙂
xx groeten michiel voornhout
Beste Cor,
Ik ben blij met je reactie. De uitgever, Rie en ik hebben alles rondom de presentatie heel goed doorgesproken: wie neemt het eerste exemplaar in ontvangst? Wat staat er in de speeches? Wat is het programma enzovoorts. De aanbieding zou aan staatsecretaris Bussemaker worden gedaan, maar omdat die tot haar spijt verhinderd bleek op het laatst, waren we het er over eens dat we in haar plaats voorzitter dr. Herman Bussemaker van het Indisch Platform zouden vragen als vertegenwoordiger van de Indische gemeenschap en degenen aan wie Ferry Holtkamp het boek heeft opgedragen.
In de speech heb ik tijdens de presentatie uitvoerig stilgestaan bij de rol van Rie, Ferry’s echtgenote, zonder wie ‘Ik beken’ niet totstandgekomen zou zijn. Zo je wilt kan ik je die speech toesturen.
Met vriendelijke groet,
Elise G. Lengkeek
Ik heb een deel van ïk beken uit”kon even niet verder met de gedachte wat Ferry allemaal heeft meegemaakt. Wat geweldig dat hij de tijd heeft gehad om dit boek te laten schrijven door jou, maar vergeet vooral Rie zijn vrouw niet, zonder haar had dit boek er niet gekomen. Het viel mij daarom op dat zij niet het eerste boek kreeg uit-gereikt, daar had zij toch wel recht op gehad.