Wachten op die ene klik
Het losgaan van de kooi
En jij, eindelijk vrij, hervat de moed
Voor je laatste reis
De sawa’s en de buffels wachten
De bloemen, de bergen
Dag Soerabaja
Dag eiland van smaragd
Steeds verder onder je
De grond waarin jouw bloed, jouw tranen zijn gezaaid
Een laatste groet
Jij bent voorbij
En wij, wij wachten hier
Jouw nieuwe lente
Elise G. Lengkeek
In memoriam Ferry Holtkamp , 12*11*2008
Beste Elise,
Wij kennen elkaar van een organisatie in mijn woonplaats Almelo. Op dit ogenblik ben ik een reünie van het Tjidengkamp op 15 april 2014 in Bronbeek aan het organiseren. De informatie is te zien op http://www.tjidengkamp.nl Misschien is het iets waar je belangstelling naar uit gaat. Ik hoop dat je besluit om hieraan deel te nemen. Met vriendelijke groeten, Hans Freiboth
Beste mevr. Lengkeek,
Kunt U mij vertellen of Ferry Holtkamp familie is van Gerrit Holtkamp en van Herman Holtkamp, beiden ook geboren te Soerabaja en kunt U mij de namen van de ouders van Ferry vertellen, U begrijpt waarschijnlijk al de ik met een genealogie bezig ben.
Bij voorbaat dank,
Ruud Smelt te Purmerend
Jij hebt de gave alles in woorden te vangen, elke emotie!
5 Mei 2005
Hoeveel Nederlanders
zijn nooit bevrijd
en leven
– nog steeds-
in hun gevangenissen,
in hun concentratiekampen?
Lieve Elise, wat een prachtig gedicht! Wat grappig dat een “Hollands Meisje” zich zo in ons geboorteland kan verplaatsen! Alsof je er vandaan komt. Net als in je boek lijkt het of je iedere plek kent, al heeft Ferry het opgeschreven.
Ik hoop de twee andere boeken ook te mogen ontvangen. Bij voorbaat dank!
Groetjes, Leonora