Woensdag 20 mei, de dag voor Hemelvaartsdag: vlak voor de werkdag om was, ontving ik , een telefoontje van de uitgever. ‘Elise, zet je schrap, maak je wijzigingen maar vast klaar, want maandag gaat Ik beken weg voor de tweede druk!’
Natuurlijk klinkt zo’n bericht elke schrijver als muziek in de oren. Maar laten we nuchter blijven: de recensies moeten nog op gang komen. De eerste interviews staan ingepland voor de komende dagen. Eerst maar eens afwachten wat de recensenten ervan vinden…
Beste Elise,
Mijn vrouw heeft onlangs “Ik beken” gelezen en wil nu ook heel graag “De hel van Tjideng” en “Hartje van Glas” lezen. Deze zijn echter niet meer via bol.com verkrijgbaar.
Nu las ik dat jij nog een kleine voorraad hebt. Gaarne hoor ik van je of het gaat lukken om van elk boek een exemplaar toe te sturen en zo ja, hoe een en ander in zijn werk gaat.
Groet…..Hans
Ha Elise, hier Joke Verweerd,
ik wil je graag complimenteren met je boek “Ik beken”
Het is prachtig dat Ferry H. op zo’n integere wijze stem heeft gekregen. Wat zal het voor hem een bijzondere ervaring geweest zijn en wat heb je alles uit de kast gehaald om hem recht te doen én de lezer een behapbaar levensverhaal voor te schotelen. Het blijft schokkend, ja, maar hoe zou het anders kunnen bij deze feiten.
Je hebt uitstekend werk geleverd, ik ben trots op je!
Lieve groet, Joke
Lieve Nora,
Dank je voor al die prachtige complimenten. Ik ben al bijna verdampt door zoveel warme en betrokken reacties ;-)) Je adres heb ik opgeslagen, dus eerdaags zal ik je de boeken sturen. Ik ben ook heel erg benieuwd naar die van jou. Ik kijk met veel plezier op onze ontmoeting en de JES-vergadering terug!
Hartelijks, Elise
Lieve Elise, ik heb je reeds een compliment gemaakt op “Gastenboek”. Misschien heb je het al gelezen. Ik zal er dus nu niets meer aan toevoegen, zij het, dat ik het boek in een adem heb uitgelezen., zoals zovele anderen.
Ik vertelde je aan tafel in Belair tijdens de signering, dat ik zelf 3 boeken heb geschreven. Jouw antwoord was dat je even niet bij je kaartje kon en ik had ze niet bij me…Tolol die ik ben…
“Wat Nooit Slijt”(3e druk, “Gebroken Spiegel”(3e druk, en “De Verloren Vader” gaan allemaal over die periode. Het 2e boekje over de seksslavinnen dat momenteel nog steeds actueel is. Het 3e boek over het feit dat er nog integere Japanners waren. In dit geval een officier die een meisje redt van de seksslavernij en haar terugbrengt bij haar ouders. Is interessant verhaal geworden, aangezien er voorheen nog nooit over geschreven is. Ik ben eigen uitgever, dus alleen bij mij te bestellen.
adres”leonoradijkgraaf@yahoo.com.
Hoop van je te horen. Heel veel sterkte in de komende tijd. Groetjes, Nora Dijkgraaf-Lokker
Ik vind dit boek bijzonder goed geschreven, het nodigt uit om verder te lezen. Ik pakte het snel weer op om verder te lezen ondanks de gedetailleerd beschreven gruwelijkheden. De spanning was voelbaar. Het is verbazingwekkend dat Ferry Holtkamp 81 jaar is geworden. Dat is met recht een wonder. Wat ik schokkend vond is dat hij op de vieze vloer van zijn cel, daar liggend met honger en pijn in gedachte troost zocht in de armen van de moeder van een vriend. Niet bij zijn eigen moeder, want door haar werd hij immers geslagen en zijn vader liet dit toe. Hij troostte Ferry wel, maar verbood zijn vrouw niet om hem te slaan. Voor een lezer als ik geeft dit boek meer historisch besef over de situatie in Nederlands Indie. In die zin is het ook een leerzaam boek.